Lieve Lindsey,
Ik weet hoe hard je afziet momenteel. Ik weet hoe moeilijk je het hebt.
Je voelt je alsof je niet thuis hoort in deze wereld. In deze maatschappij. Een wereld waar we zo lang hebben gestreden voor keuzemogelijkheden en vrijheid. Maar waarin de meeste mensen nu blijken niet overweg te kunnen met deze verworven mogelijkheden. Teveel keuze, teveel afleiding, teveel verleiding, teveel opties. Ofwel kiezen ze niets. Ofwel kiezen ze alles. Een blik op de tv, en het lijkt zelf de normaalste zaak van de wereld.
Een wegwerpmaatschappij, waarbij alles wat moeilijk is of als ballast voelt, zo snel mogelijk overboord gaat. ‘We hebben immers recht op ons eigen geluk’. Niet beseffende dat we net zo heel ongelukkig worden. Oppervlakkigheid in plaats van diepgang in alle domeinen van het leven. Ik weet hoe het je hart breekt Lieve Lindsey. Maar ik zie het groter geheel. Ik zal niet breken. Dus ook jij zal nooit volledig breken, ook al voelt het nu wel zo.
Ik weet dat je gelooft in die diepe verbintenissen. Ik weet dat je die ook voelt en hebt. Ook al doet het vaak ook pijn. Maar lieve Lindsey, doordat je ze voelt en hebt, hoop ik dat het je moed blijft geven om door te zetten! Want vroeg of laat, zal dit altijd de bovenhand halen.
Ik weet dat je eigenlijk niet meer in deze wereld rond wilt lopen. Dat je er het nut niet meer van ziet. Knocken en geloven in het goeie, maar continu geconfronteerd worden met het slechte. Strijden en doorzetten, maar altijd net niet. Maar het feit dat je knockt, lieve Lindsey, is omdat er toch een sprankeltje van jezelf is, die wilt blijven leven. Dat gelooft in een goeie afloop. En dat sprankeltje, dat ben ik! Dat sprankeltje zal altijd blijven doorzetten. Dat sprankeltje zal er altijd zijn!
Ik wil dat je blijft leven lieve Lindsey. En misschien zal de wereld voorlopig geen betere plaats worden. Ik zal je niet opzadelen met de cliché uitspraken dat alles wel ok zal worden! Misschien loopt het niet zoals je zou willen, misschien wel. Maar je zult het nooit weten als je niet blijft leven. En hoe eenzaam je je misschien ook voelt, ik zal er altijd zijn. Een Ziel, en een Zielsverbintenis, gaat immers nooit verloren.
Ik weet dat je je lelijk voelt. Niet goed genoeg. Te dom. Te traag. Te seuterig. Te eerlijk. Te naiëf. Ik zal je niet vertellen dat je daar geen reden toe hebt, je zult me toch niet geloven. Maar ik zal elke minuut van elke dag blijven proberen het je te laten voelen. Elke persoon is ok zoals hij of zij is. Zeker wanneer je vasthoudt aan het goede. Aan het innerlijke. Aan je Ziel. Aan mij.
Ik weet dat je denkt dat er iets met jou scheelt, omdat je je eigen diepe waarden van respect en onvoorwaardelijke liefde hebt. En omdat je rondom je niets anders dan het tegenovergestelde ziet gebeuren. Maar het is er wel. En dat voel je ook. Je hebt het al ervaren, dus je bent hierin niet alleen. En misschien zit de wereld nu wel in een dieptepunt, besef lieve Lindsey, dat het van hieruit enkel maar beter kan worden!
Ik weet hoe moeilijk je het hebt met loslaten, en hoe hard je je altijd blijft inzetten omdat je het goede ziet. Ik weet hoe dicht je zit bij alles op te geven. Echt alles. Maar geef de hoop niet op lieve Lindsey! De wereld wordt terug een betere plaats! Misschien niet meer in jouw leven, maar alle zaadjes die je nu plant, hebben ongetwijfeld invloed op de toekomst!
Het is ok om even geen hoop meer te zien of voelen, en misschien gaan de problemen voorbij, misschien ook niet. Maar ik, je Ziel, zal er altijd voor je zijn. Ik zal je proberen influisteren wat wel of niet te doen. En je zult daarin blijven ‘fouten’ maken, maar zo groei je. Zo groei ik. Hoeveel pijn het allemaal ook doet, we kunnen dit. En ik ben fier op je. Altijd! Ik hou van je. Altijd! Want ik weet wie je diep vanbinnen bent!
Ik ben je Ziel, dus ik weet dat je een doel hebt in dit leven! Je bent hier met een reden! Iedereen is hier met een reden. En alles, goed of slecht, betekent groei. Natuurlijk zou het gemakkelijker zijn als ik je de reden zou kunnen zeggen. Maar zo werkt het niet. Je moet het voelen. Niet horen, zeggen of zien. En je zult het voelen, vroeg of laat.
Je bent al zo ver gekomen lieve Lindsey, en ook al voel je je nu zo gebroken, ook al voelt het alsof je niets waard bent, je doet het goed! Je hebt al dingen gedaan, waarvan je dacht dat het niet mogelijk was. Waarom geef je het nu opnieuw geen kans?
Ik zal altijd in je leven zijn. Want ik ben jij. En jij bent mij. Je zult me tegenkomen in zoveel kleine momentjes. Telkens waardevol genoeg om de andere te overbruggen. En het voelt voor jou misschien niet zo, maar ik kijk er echt telkens naar uit! Elke echte ontmoeting met elkaar, doet me groeien en bloeien! En daar ben ik je zo dankbaar voor! Dus geef niet op. Geef mij niet op. Want voor mij zal je altijd genoeg zijn lieve Lindsey! En ik geef jou zeker nooit op!