Hallo iedereen
M’n controle in het UZ was niet de verhoopte licht fakkel. De waarden waren ongeveer gelijk gebleven maar alleszins niet verbeterd. Toch wel een harde noot om te kraken! Op dat moment voelde ik me ook heel slecht, terug mede door het studeren veel hevigere nevenwerkingen door de stress en vermoeidheid. De ene moment dacht ik, foert ik schakel van vandaag op morgen opnieuw over naar weer een andere medicatie. De andere moment dacht ik nee, ik heb nu niet al zovele maanden geknokt met trainen, studie,… Om de kans te hebben dat ik terug ernstig op nieuwe medicatie reageer en dit alles in het water zou lopen. Uiteindelijk haalde het laatste de bovenhand. Liever kiezen voor een beetje zekerheid, ook al is het dan deze met de frustrerende nevenwerkingen van nu, dan op dit moment terug die grote stap in het onbekende, de volslagen onzekerheid. Voorlopig dus geen wijzigen aan dosis of soort medicatie, maar even afwachten tot we in juli weer op controle gaan. Met de hoop dat de nevenwerkingen weer wat afnemen eens de examens achter de rug zijn! Al 1 examen gedaan, juridische en beroepsorganisatie van de kinesitherapie. Het was een ganse boterham, zeg maar liever zo een oud boerenbrood van 2kg, maar het is gelukt! De periode ervoor en erna was wel een hel en ik dacht er ook aan m’n 2 dosissen overdag te nemen. Een vroeg in de ochtend, de andere voor het slapen gaan. Probleem is dat je dan 6 uur nuchter moet zijn op een dag. 6uur nuchter zijn op een dag valt mee, maar wanneer het is van moeten, is het een gans ander gevoel en is elke geur of hapje dat voor je ogen passeert, een potentiële kweller! Uiteindelijk toch maar verder gekozen voor m’n nachtelijke wekdienst. Alsof m’n lichaam duidelijk aangaf dat het erover ging en m’n geest ermee akkoord ging, ben ik nu aan het leren voor het volgend examen maar met een ander gevoel. Het studeren lukt weer heel moeizaam, het examen komt dichterbij, maar op een of andere manier fok ik mezelf er minder over op. Als ik ermee begin, heeft iets sterker precies de bovenhand om me kalm te houden. Nu, je hoort me niet klagen, zolang ze dan ook maar maken dat het examen tot een goed einde gebracht wordt;) Het trainen in die kou, wind en regen is voor niemand een pretje, maar m’n lichaam wist echt niet hoe ermee om te gaan en mentaal woog het ook door. De pijn tijdens het lopen was weer feller en zo werden de momenten waarop ik me niet ‘ziek voel’, serieus ingeperkt om niet te zeggen nihil. Maar met de zon, is er ook nieuwe moed gekomen en ik hoop dat die lang mag aanhouden! Volgende week (17juni) nog een examen en dan even bekomen voor ik weer in gang schiet voor m’n thesis. Ook m’n stage regelen voor volgend semester, de laatste rechte lijn naar m’n diploma, moet dan in orde komen. Maar op dat vlak voel ik me voorlopig een kikker die in een emmer aan het trappelen is. Laat ons hopen dat het melk is en ik er binnenkort boter van gestampt heb, zodat ik ook daar wat doen aan zie! Op vlak van lopen heb ik al m’n trainingen kunnen afwerken de afgelopen periode. De pijn was soms moeilijk te harden, maar gelukkig was dit niet te zien aan de trainingsvolume en intensiteit. Ik hoop dat dit zal lonen wanneer ik in juli en augustus enkele wedstrijden doe. Hopelijk zitten de omstandigheden dan wat mee en heb ik ook ‘betere’ dagen qua nevenwerkingen. Maar nu eerst nog enkele weken doortrainen en na de examens wat op m’n positieven komen! Ik hou jullie op de hoogte! Groetjes Lindsey
留言